Polska Federacja Scrabble :: Siódemka tygodnia : SONORNY

Znaczenie

Źródło zdjęcia:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/75/Places_of_articulation.svg

- spółgłoski sonorne, zwane również spółgłoskami zwarto-otwartymi lub półspółgłoskami tworzą wraz ze spółgłoskami półotwartymi klasę sonantów. Są to spółgłoski powstające, gdy w czasie artykulacji następuje zwarcie i jednocześnie otwarcie innego kanału (nosowego lub ustnego) lub zwarcie i otwarcie kanału następują szybko po sobie.

Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) klasyfikuje głoski zwarto-otwarte na:
- nosowe — cechują się zwarciem w jamie ustnej, ale jednocześnie otwierany jest tor nosowy (podniebienie miękkie jest opuszczane); wiele języków świata posiada co najmniej dwie takie głoski (m, n); przykładem w języku polskim są spółgłoski m, n lub ń;
- drżące — powstają przez szybko następujące po sobie zwarcie i otwarcie narządu artykulacji i miejsca artykulacji. W języku polskim charakteryzuje się jako spółgłoskę drżącą dziąsłową — występuje ona również w języku hiszpańskim (perro) lub we francuskim wyrazie rue;
- boczne — cechują się wytworzeniem zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływem powietrza bokami, z jednej lub dwóch stron języka. Są przeciwstawne do spółgłosek środkowych; najbardziej rozpowszechnioną spółgłoską boczną jest l, lub jej welaryzowany (łac. velum — podniebienie miękkie) odpowiednik ł w języku polskim czy albańskim;

Wyraz sonorny wywodzi się od łacińskiego słowa sonorus, czyli brzmiący, dźwięczny (sonor — dźwięk + us — końcówka przymiotnikowa).

Na rysunku obok zaznaczone są miejsca artykulacji, czyli nieruchome narządy mowy, przy których występuje największe zwarcie lub zbliżenie podczas artykulacji spółgłosek.

Odmiana

przym., sonorni

Przedłużki

SONORNYM

Anagramy

brak

Anagramy z blankiem