ABCDEFGHIJKLŁMNOPRSŚTUWZŻ

Znaczenie

- spółgłoski sonorne, zwane również spółgłoskami zwarto-otwartymi lub półspółgłoskami tworzą wraz ze spółgłoskami półotwartymi klasę sonantów. Są to spółgłoski powstające, gdy w czasie artykulacji następuje zwarcie i jednocześnie otwarcie innego kanału (nosowego lub ustnego) lub zwarcie i otwarcie kanału następują szybko po sobie.

Międzynarodowy Alfabet Fonetyczny (IPA) klasyfikuje głoski zwarto-otwarte na:
- nosowe — cechują się zwarciem w jamie ustnej, ale jednocześnie otwierany jest tor nosowy (podniebienie miękkie jest opuszczane); wiele języków świata posiada co najmniej dwie takie głoski (m, n); przykładem w języku polskim są spółgłoski m, n lub ń;
- drżące — powstają przez szybko następujące po sobie zwarcie i otwarcie narządu artykulacji i miejsca artykulacji. W języku polskim charakteryzuje się jako spółgłoskę drżącą dziąsłową — występuje ona również w języku hiszpańskim (perro) lub we francuskim wyrazie rue;
- boczne — cechują się wytworzeniem zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływem powietrza bokami, z jednej lub dwóch stron języka. Są przeciwstawne do spółgłosek środkowych; najbardziej rozpowszechnioną spółgłoską boczną jest l, lub jej welaryzowany (łac. velum — podniebienie miękkie) odpowiednik ł w języku polskim czy albańskim;

Wyraz sonorny wywodzi się od łacińskiego słowa sonorus, czyli brzmiący, dźwięczny (sonor — dźwięk + us — końcówka przymiotnikowa).

Na rysunku obok zaznaczone są miejsca artykulacji, czyli nieruchome narządy mowy, przy których występuje największe zwarcie lub zbliżenie podczas artykulacji spółgłosek.

Odmiana

przym., sonorni

Przedłużki

SONORNY-M

Anagramy

brak

Anagramy z blankiem

SONORNYM

Osób on-line: 49
• Kalendarz
• Aktualny ranking
• Słownik online
• Statystyki
• Forum PFS
• Kontakt

SCRABBLE® jest zastrzeżonym znakiem towarowym J.W. Spears & Sons    |     © Prawa autorskie